İyiliğin gülücükte, kötülüğün kızgınlıkta olmadığını öğrendim,
Gülerken ağlanabildiğini, ağlarken gülünebildiğini öğrendim,
Doğayı gezdim korkmadım, korkunç olanın insan olduğunu öğrendim, Çevremdekilerden korktum önce, sonra en yakınlarımdan,sonra kendimden.
Endişeyi öğrendim, sonra en yakınlarıma yapılabileceklerden endişelendim, Yokluğumu düşündüm, yokluğu kavradım sonra,
Bütün korkuların ilacının tek bir korku olduğunu öğrendim,
Allah korkusunu öğrendim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
yüreğine sağlık dost kalem
Yaşam öğretiyor ve öğrettiği gibi., öğrendiklerinizle beraber yaşamayı 'emrediyor'...
Güzel bir çalışma... kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta