Öğrendim Şiiri - Fikret Çarkçı

Sen gittiğin günden beri.
Seni sensiz yaşamayı öğrendim.
Seviyorum dedim içimdekine...
Hayaller kurmayı öğrendim.
El-ele giden sevgilileri görünce.
Ellerini hissetmeyi öğrendim.
Bir asker gördüğüm de
Hıçkırıklarını duydum.
Gözlerinde ki yaşın ışıltısını gördüm.
Denizlerin yakamozlu seferinde.
Vapur sesinde seni iskelede gördüm.
Kifayetli bir sözde, tabloda.
Bir bardak kolada.
Dudaklarımdan bıraktığım dumanda.
Gözlerimi kapatıp açtığımda
Ne zaman istersem seni gördüm.
Yağmur sesinde seni duydum.
Bende hıçkırdım yağmura karşı.
Sevgililer gördüm bu o dedim.
Aşkı hissettim onların adına.
Kahve fincanına bırakılmış tebessümü.
Kül tablasında ki efkarı, sıkıntıyı
Titreyen ellerde ki heyecanı.
Sağa – sola çalınan yumruklarda ki öfkeyi.
Bırakma derken acıyı yarayı.
Sonra...
Sonra barışıp kucaklaşmalarda ki
Dünyalar kadar mutluluğu gördüm.
Sen gittiğin günden beri.
Seni sensiz yaşamayı öğrendim.
08 Aralık 1998