Aynaya bakarken,
sadece görünenime değil,
içime baktığımı da biliyorum.
Aynalarla barışık, kendimle barışık.
Farklılığımın ve farkındalığımın idrakında, huzurla.
Yaşamın bana armağanı mıdır bunlar
Aynalarla konuşurken mi keşfettim kendimi?
Hayatla boğuşurken mi,
Yeniden sancılı doğuşlarımla mı
Sonsuz sevgimle mi öğrendim, kendim olmayı?
Aslında hepsi...
Her bir yaşanmışlığımla
Öğrendim
Öğreniyorum
Öğreniyor
Öğren!
12 Mayıs 2009
Kayıt Tarihi : 16.5.2013 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Pekinsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/16/ogrendim-119.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!