Ögrendim Şiiri - Emel Seyhan

Ziyan olan ömrüme aglamadim
ettigim zarari bir kalemde sildim
diyetimi ödeyerek kazanc sagladim
zarardan kar cikarmayi ögrendim

ögrendim düsünce kendin kalkiyormussun
dostum diyenlerin yalniz dilde kaldigini
ask sevgi diyerek cikar arandigini
iyikide düstümde ögrendim

sabir atesiyle yüregim pisti
gercek dostlar yüregini gösterdi
yüzlerin ardinda yüzler belirdi
canin candan cikisini ögrendim

merdiven cikmakta zorlanir insan
ama her aci bir basamak zirveye cikan
ummadigim anda elimi tutan
gizli gücün kudretini ögrendim

sitem etmedim kalkmaya caba sarfettim
bir elimle ötekini destekledim
bütün gücü dizlerime gönderdim
beni bende toplamayi ögrendim

maskeler indi yüzleri gördüm
zehir gibi aci sözler dinledim
düsünce dizimin gücünü gördüm
yollarimda köstek varmis ögrendim

nefes tüketmedim yalan laflara
gönül kapim hep acikti dostlara
hayati bu kadar zalim bilmezdim ama
tek derste bütün egitimimi bitirdim
kisacasi ben hayati ögrendim…….

[01.03.2012]