ÖĞRENDE GEL
Yurda ikiliği, saçmayı değil,
Dostluğu kafana, sokmayı öğren,
Allahın yolundan, kaçmayı değil,
Kaçanlara karşı, çıkmayı öğren.
Elbet sende,çıkacaksın yarına,
Sakın kem göz ile, bakma birine,
Müslümana yobaz,deme yerine,
Önce bir besmele, çekmeyi öğren.
Genci ihtiyarı, kızı kadını,
Ata olan bilir, evlat tadını,
Şereflendir kat kat,Türk’ün adını,
İslam tohumunu, ekmeyi öğren.
Türk’e Türk’ten başka, dost yoktur yakın,
Kardeş kavğasını, yeter bırakın,
Yurda bölücüyü, sokmayın sakın,
Birlik meşalesi, yakmayı öğren.
Benim bu sözümü,yabana atma,
Ne sağı ne solu, birini tutma,
Anayın alkışın, almayı unutma,
Eline bir tas su,dökmeyi öğren.
Aslımızı yapma, karma karışık,
Senin Atan daim, başta yarışık,
Toprak görsün, anlındaki kırışık,
Beş vakit secdeye, çökmeyi öğren.
Ecel gelip,yapışırsa yakama,
Öksüz sakın ola,düşme ha gama,
Kalbi kırar isen, tutarmı yama,
Gönül pencerenden, bakmayı öğren.
ÖKSÜZ OZAN-İhsan ÖKSÜZ.
GSM : 0 536 859 82 43
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)