Öğretmenim ne olur geri gel.
Bizleri burada sensiz,sevginden yoksun bırakma.
Biliyor musun? Her gün okula geliyoruz.
Sınıftan her girişimizde sanki kokun doluyor içeriye
Geldin sanıyoruz,ama bakıyoruz ki yoksun.
O zaman hüzün kaplıyor yüreğimizi, gözlerimiz doluyor.
Boş sandalyene bakıyoruz,içimiz sızlıyor.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
yeliz hanım, tamamen sosyal temalara yer veriyorsunuz. şiirin işlevini böyle toplumsal alana çekmede ısrarcı olmak yerinde mi? Ama şunu söylemek lazım, bu sosyal temalara rağmen duyguları işlerken son derece ince yaklaşımlara yer vermişsiniz. İzninizle yalnız şu noktada eleştiriyorum bu tarz şiirleri: Tüm sözcükler hemen hemen gerçek anlamlarında kullanılıyor. Alışılmış benzetmeler fazla. (Sen bir çiçektin öğretmenim) Nesir cümleleri fazlaca. (Seni saygıyla anıyoruz.) (Emeklerin boşa gitmeyecek.) (Rahat uyu öğretmenim) (Öğretmenim, ne olur geri gel) ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta