Otuz yaşıma değin
Bir tek fidan dikmedim toprağa
Bir tohum atmadım tarlaya
Bir çiçek ekmedim saksıya
Ama benim öğrencilerim oldu
İrili ufaklı kimi beyaz yakalı
Kimi kravatlı delikanlı.
Bir çiçeği okşar gibi baktım onlara
Kurumuş topraklarmışçasına suladım
Hakikat bildiğim doğrularla
Üzülmelerine kıyamadım
Bir keder düşmesin istedim
Güzel gözlerine
Onlarla vedalaşmak
Çocuklarımdan ayrılmak kadar zordu.
Onlar benim fidanlarım
Saksılar boyunca çiçeklerim
Onlar umutlar onlar yarınlar
Onlar güzel ülkemin
Gül yüzlü çocukları
Onlar benim çilem
Onlar benim yorgunluğum
Onurum gururum
Onlar benim öğrencilerim
Onlar benim çocuklarım
Salihanur Bilge
Kayıt Tarihi : 25.10.2023 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm öğrencilerime sevgiyle...
saygıdan boynumuz kıldan ince olurdu
belkide anne tarafımda çok öğretmen vardı, o yüzden değerleri sonsuzdu
hatta benimde ilk eğitimim teknik öğretmenliktir. sonra mühendislik okudum.
üniversitede eğitimci olmak için yüksek lisans yaptım ama fikir ayrı zikir ayrılar kabul buyurmadılar.
hiç unutmadığım hocalarım hala çok hafızamda.
yad ettik, eğitimci önünde saygı sunduk efendim
Teşekkürler saygı bizden.Eğitimci olmak hakikaten çok güzel.
Haklısınız saygı konusunda ciddi sorunlar var okullarda.
Günümüzde bütün insani ilişkiler için de böyle maalesef.
Toplumda nezaket ,saygı ve hoşgörü gibi kavramlar adeta tedavülden kaldırılmış gibi.
Ama şikayet etmek yerine" ben ne yapabilirim"sorusu daha anlamlı geliyor.
Bir mühendisin şiirle meşguliyeti de bu bağlamda daha kıymetli.
Selam ve esenlik dileğiyle
TÜM YORUMLAR (2)