Öğrenci Yurdu Şiiri - İrfan Çelik 1

Kuru bulgur pilavı baş yemeği
Çöplere karışır yemek çanağı
Boşa gider aşçıların emeği
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Okul çantasını takarsın kola
Çok zamanlar üzgün düşersin yola
Öğle yemeğinde dönersin yurda
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Çamaşır makinası yatar dolapta
Hangi kanun yazar bunu kitapta
İstersen çamaşırı kendin yıkama
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Hep aynı yemekler pişmiş fasulye
Kimi zamanda çıkıyor bezelye
Kurdu görünce için alırsa ye
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Kış yarı olunca kurulur soba
Bir soba yetermi kocaman oda
Dermansız hastalık tütüyor burda
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Akşam yemeği alınır altıda
Üç dilim ekmek verilir yanında
Elbet bir hesap sorulur sonunda
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Bu yolsuzluklar çürütür ömrünü
Bazen efkar basar deli gönlünü
Gücün yetmez alamazsın öcünü
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Kirli çamaşır yığılır dolaba
On beş günde sıra gelir hamama
Bu kuyruğa denir çorap yıkama
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Dersin arasında verilir mola
Bir çay içmek için düşülür yola
Cepte para yoksa dönülür yurda
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Efendiler yer verilmez bursumuz
Doğru dürüst gösterilmez kursumuz
Hep yarım kalır bitmez dersimiz
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Saat dokuzda açılır koğuşlar
Işıklar sönünce başlar boğuşlar
Nöbetçi öğretmen uykuya dalar
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Elbise yiyecek çürür depoda
Asmalı kilt asılı kapıda
Çöplere atılır bunlar sonunda
Öğrenciye layık değilsin yurdum

Yiyip içersiniz devlet malını
Bilmezsiniz öğrencinin halini
İrfan haksızlığa yutma dilini
Öğrenciye layık değilsin yurdum

11/12/1983