Öğrenci Var Şiiri - Cahit Konut

Öğrenci var, hatip gibi konuşur,
Öğrenci var, her lisanda dil ister.
Öğrenci var, yana yatar yamışır,*
Öğrenci var, atılacak göl ister.

Öğrenci var, dinler öğretmenini,
Öğrenci var, iyi beller dinini.
Öğrenci var, yere verir yanını,
Öğrenci var, notu gayet bol ister.

Öğrenci var, tek gayesi öğrenmek,
Öğrenci var, aklı ipe un sermek.
Öğrenci var, arı gibi gezerek,
Öğrenci var, her çiçekten bal ister.

Öğren civar, ilerler satır satır,
Öğrenci var, bütün dersi kaynatır.
Öğrenci var, ipi takar, oynatır,
Öğrenci var, ya ayı, ya fil ister.

Öğrenci var, geleceği düşünür,
Öğrenci var, her gün sırtı kaşınır.
Öğrenci var, derste durmaz, eşinir,
Öğrenci var, bir kaçacak yol ister.

Öğrenci var, KARAC’OZAN, öğrenci,
Öğrenci var, matematikçi, fenci.
Öğrenci var, imrendirir çok genci,
Öğrenci var, yarışacak kul ister.

08 Nisan 1995 GÖLBAŞI

*yamışmak: Yan üstü yatmak. Aldırış etmemek.