Öğrenci Günlükleri Şiiri - Enes Papağan

Uyandım sabahın 6'sında,
Her yer karanlık, kimse yok ortada.
Giydim montumu, taktım atkımı,
Bekliyorum bir otobüs durağında.

Otobüs geliyor biniyorum,
En arka koltuk cam kenarı.
Ellerim cebimde biraz üşüyorum,
Ne yaptığımı sormayın hep uyuyorum.

Ondan sonra halkapınar metro,
Kalabalığın içinde kayboluyorum.
Sanki bir sistemin piyonları gibiyiz,
Herkes yürüyor aynı yere anlamıyorum.

Metrodan inince seferihisar otobüsü,
Telefonuma birkaç satır yazıyorum.
En acınası tarafıdır yolculuğumun,
Uyuklarken başkalarına çarpıyorum.

Yolculuğum bitiyor varıyorum,
Birkaç saat sonra yeniden başlıyorum.
Zorlanmıyor musun diyorlar,
Günler geçtikçe alışıyorum.

Ertesi gün yine,
Alarmım çalıyor sabahın 6'sında,
Diyorum beş dakika daha.
Uyanıyorum akşam vakti,
Geç kalıyorum okula...