Acının yüzü soğuk, sakla kendine,
El niye dövünsün, senin derdinle,
Yas bile biter, kırk yemeğin de,
Yaranı sarmayı sen kendin öğren.
Akmayı unutsun söyle gözüne,
Sen yanarsın, ben yanarım özüme,
Düşüp kalsan, yanında olmaz hiç kimse,
Kendin için ayakta durmayı öğren.
At artık dertlerini,sustur ağıtlarını,
Sil ömrünü tüketen, acı hatıraları,
Kendine yaşa biraz, bırak başkalarını,
Şu kısacık hayata,gülüp geçmeyi öğren...
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Farkındamısınız bilmem! yaşam mücadele ruhlu insanların önünde engelli yarış gibi hızla akıp giderken bizlerede o engelleri sıçramak kalıyor..Bazen takılıp devrilsek bile yılmadan ve geriye dönüüp bakmadan kaldığımız yerden bu yarışa devam etmek ta ki son nefese kadar....
Sevgilerimle
Yine muhteşem bir şiir okudum yüreğinizden akıp gelen.
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Sevgiler yüreğimden yüreğinize
Yaranı sarmayı sen kendin öğren.
Yureginize saglik,cok guzel bir siir,saygilar sunuyorum
gerçeklerinin harika tesbitleri..
Kutlarım üstadem TEBRİKLER.
Selamlarımla tam puan..Kalemin daim olsun ..yunus karaçöp
TÜM YORUMLAR (21)