Oğlunu tut bırakma ana,gidecekmiş kalmasın darda,ne gidecek yeri belli,ne gidecek yolu,belki sevinç var yolun sonunda,belki hüsran ama sen yinede Oğlunu tut bırakma ana,Neler öğrettin kim bilir,belke hayatın anlamını,belki yaşayacaklarını,belki eksiktir yinede sen,Oğlunu tut bırakma ana.Çünkü o senin senin eserin yaşama nedenin ve geleceğin ne olur Oğlunu tut bırakma ana.gözüm pek gönlüm tek der yalçın kayaları önüne serer,yanık bağrı name inler,ne derse der yinede sen,Oğlunu tut bırakma ana.yorgun argın dolaşır bir kurşun yemiş gibi,virane gönlü sarhoş gibi,ağzı dili dut yemiş bülbül gibi,işte bu yüzden,Oğlunu tut bırakma ana.O senin senin eserin,Eserine sahip çık bırakma ANA [email protected]
Mustafa Koyuncu 1Kayıt Tarihi : 3.2.2012 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Koyuncu 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/03/oglunu-tut-birakma-ana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!