**Oğlun ağladı baba! Şiiri - Turgut Günd ...

her sabah güneş doğmadan uyanır
birgün daha yaşattığı için
Allah`a şükredip
dumanaltı niyetine
bir kaç sokum ekmek yer
anamın hazırladığı yolluğu alır
omuzunda beş nüfusunla
ömrünün en uzun yoluna koyulurdun
nasip yoluna
'Oğul! vakit emek vaktidir!
icrayla aldığım kurak toprağa
alınteri ekme zamanıdır' diyerek...

alınteri,emek
emek,ekmektir
alınteri ekmeli ki
yeşil büyümeli /büyümeli ki

fakültede okuyana
para yollamalı..
lisede okuyana ayakkabı
kücüğe kalem, silgi
almalı
hayat arkadaşına
rızık götürmeli

'aman oğul!
toprak sevdadır
eline değdimi yapışır
çıkaramazsın
suyla sevdasına tanıksan
unutamazsın
hele bir de,
her gün büyüyen umutların varsa
bırakamazsın
böyledir sevdam Oğul!
sen kaleme sevdalan
sevdalan ki
sen sayfalara, ben toprağa
sen maviye, ben yeşile
hayat verelim, verelim ki
beyazlar dile gelsin
alınteri yeşersin,yarınlara'

'aman oğul! nasihattir sana
helal büyüttüm, alınterimle seni
olur ya okuyup da
mevkin,makamin olursa
geldiğin yeri unutmayasın!
makamına gelen olur
arzuhalini, derdini dinleyesin!
ben çok şapka çıkardım, önümü ilikledim
her kapıdan geri çevrildim
sen çevirmeyesin! '

unutma Oğul!

'sevgi,kurutmaz yeşertir
saygı küçültmez yüceltir'

bir de Oğul! 'olur ya, okuyup da
bir yerlere gelemediğinde/üzülmeyesin
okuyasın!
alınteri döktüysen
bir gün filizlenir
vakti gelince büyür büyürsün
bekleyesin Oğul!
sabır erdemdir bilesin

bekledim! bekledim, ağladim baba!
nasihattinden dönmedim okudum
sayfalara mavi mavi aktım
birincilikle mezun oldum

törenimdeki sözlerin hala çınlar kulağımda
hani demistin ya,
“bir alin teri vardı yoluna gönderilen
ayaklarımın altına aktı
başım dikildi, göğsüm kabardı
emeğim helaldir”
Oğlun ağladı baba!

birincilik dışında ödül veremedim sana
ne mevkim
ne de makamım oldu
kravatla gideceğim işim olmadı
kazandım ama
boş kadro yoktu...?
olsun
Oğul! 'şükret derdin
yaşın geldi
gayrı bu yolda yalnız gidilmez
hayat arkadaşın olmalı ki
yükün hafiflesin
biz de mürüvvet görelim
nasibin yazılıdır kimse önüne geçemez
sevdiysen, gönlün ferman dinlemez'

artık, yalnız değilim baba!
sol yanıma düğüm düğüm
ilmik ilmik işlenmiş
bir hayat arkadaşım var
yüküm hafiflemesine hafifledi de

gurbetteyim,
hasret biriktiriyorum
dünlerimden hediye kalan
kalemlerimin, sayfalarımın
hesabını yapmaktayım
emeklerim karşılıksız kaldı
hayata yeniden başlamalıyım
ağladim baba!

hani demiştin
'alınteri döktüysen
bir gün filizlenir
vakti gelince büyür büyür'

hala bekliyorum baba!
ömrümden, bir yıl daha kaydı