Oğlumla Hasbihâl Şiiri - Aysun Rabia Güler

Haydi oğlum şu kalemi al eline, bir dene ,belki kelimeler sıraya geçmiş senin komutunu bekliyordur ,

Yok anne ben daha iyiyim bırak beni sonsuz sayı âleminde,

Haydi oğulcuğum haydi hatırım için bir dene sonsuzluğun yolu burdan geçiyordur belki dedi anne,

Ne işim olur kalemle mürekkeple!

Anne mahzundu,ama yılmazdı...

Yavrucuğum,
Belki dağlar aşarsın ilham esintileriyle,
Tek kanatla uçar mı kuşlar,
Geçer mi deniz deryalar...

İnsan sevmezse,
Olur mu insan,
Bir yerde eksik
Bir yerlerde noksan!

Sevesin her zerreyi
Yaratmıştır YARADAN,
İmanla yan
ey oğul!
İnançla yüksel her an,
İçindeki hazineyi bul !
ve uyan!

Olacaksan âleme sultan,
Yakarak putları,
Kır zincirleri,
Hakdostarıyla ol yola revan..
Korkma!
Ver elini!

Yaz ve uslan!

NOT:
Ve anne yine haklı çıktı...