Oğluma nasihatler (1) Şiiri - Cüneyt Şah ...

Sabahları önce bir silkelen be oğlum,
Yüzünü yıka da kendine gel,
Canlı, heyecanlı başla yeni güne.
Sanki ruhun kalkıyor yataktan
Bedenin hala kendinde değil
Ruhun ayaklanıp gidiyor okula.

Kuvvetlice kahvaltını yapsan,
Sonra dişlerini fırçalasan.
Seni tertemiz giyindiren,
Anneni yanaklarından öpsen,
Birde harçlık için itiraz etmesen.

Biliyorum haklısın oyun çocuğusun,
On dakika daha çizgi film seyretmeyi,
Kâr sayıyorsun.
Oyuncaklarla doyasıya oynamak istiyorsun.
Ama okuma yazmayı da öğrenmen gerek
Biliyorsun.

Becermelisin önce ödevlerini bitirip
Sonra, oyuna zaman ayırmayı.
Apartman çocuğu olmak çok zor olmalı!
Ben yaşamadım şanslıydım
Çok arkadaşım vardı.
Sana ancak bilgisayarın dert ortağı.

Nasihatler ederek seni okula bırakıyorum,
Ablanla ilgilendiğim kadar
Seninle de ilgilenmeye çalışıyorum.
Akşamları anlattıklarını dinliyorum,
Çoğu zaman aklım başka yerlerde,
Ama inan ki oğlum kalbim sizinle.

Henüz yedi yaşındasın,
Hayatın çok başındasın.
Varsın bütün dertler,
Benin üzerimde kalsın.
Yeter ki sana bir şey olmasın!

Ömrüm yettiğince paylaşacağız
Üzüntüleri ve sevinçleri
Belki de kim bilebilir;
Doğumları ve ölümleri.
Şu an bile yıllar sonra hatırlanacak
Aklımdan hiç ama hiç çıkmayacak
Bir olay var ki gurur duyulacak
Sıkıntım olduğunu düşünerek
Bayram harçlıklarını bana uzatarak
Baba bunlar senin olsun dediğin.

Bilmelisin ki;
Babalar hep, ayakta kalmak zorundadır.

CÜNEYT ŞAHİNÖZ