Oğluma Mektuplar 1 Şiiri - İsmail Uysal

Oğlum, insanları sev lakin biraz uzaktan
Yorar seni dolunay deniz arası gelgit
İyilik kuş gibidir, korkma sakın uçmaktan

Kılıcını kınında güçlü tutandır yiğit.
Kanından bedel ister, ekmeğini yiyen it

Gizle anahtarını kalbi kapılarının
Olur olmaz girince hana döner yüreğin
Onarımı zor olur Allah yapılarının

Mum ışığını güneş sanıp kanar yüreğin
Bazen ateşle değil, buzla yanar yüreğin

Tek kıvılcımla başlar, ormanı yakan yangın
Tek adımla, zirveler ayaklar altındadır
Bir adım ötendedir ulaşılmaz sandığın

Belki de uzak değil yıldızlar yakındadır
Kimbilir belki bahar, o büyük yangındadır

Ayağına pranga olanlara iyi bak
Dostların dolduracak sırtındaki kamburu
Sinende boşluğu da dostların dolduracak

Dost dediğin bulandır gözlerinde huzuru
Eylül, neden kıskansın haziranda yağmuru

Engebesiz ise kork, yürüdüğün yol oğlum
Hay'dan gelenin Hu'ya gittiği yerdir alem
Kibir şeytan işidir, mütevazı ol oğlum

Suya yazılmış say ki ne diyorsa elalem
Hakkı yazdığın yerde can versin taşa kalem