Oğluma Mektup Şiiri - Oğuz Bekar

Ah benim güzel oğlum, iki gözüm ve nurum.
Gözümden akan yaşım, dünyadaki gururum.
İlk doğduğun o anın geçti birden gözümden
Sanki can telim koptu yüreğimin içinden.

Ne güzel bir bebektin doğduğun o ilk günde.
Meleksi bir ifade yayılmıştı yüzünde.
Kokladım doyasıya cennet kokularını.
Öptüm, öptüm pek çok kez ballı dudaklarını.

Yıllar geçince bir bir, yavaş yavaş büyüdün.
Tatlı bir çocuk oldun, hayatıma süzüldün.
Yaramazlıklarına arada bir kızsam da.
Kalbimdeki yerini, içten içe büyüttün.

Benim ilk göz ağrımsın, canımsın, cananımsın.
Hem ahret hem dünyaya bıraktığım mirassın.
Yakışıklı prensim, tek yol arkadaşımsın.
Benim sarı faremsin, evimdeki kralsın.

Babamın emekleri varken benim üstümde,
Seni bırakır mıyım tek başına ömründe.
Türlü fedakarlıkla büyütmüş beni babam.
Sen de gel al canımı, başka olmaz bir tasam.

Şimdi yedi yaşında, ilkokul çağındasın.
Minicik yüreğinle hayatın başındasın.
Bense otuzbeşimde yolumu yarı ettim,
Sana biraz nasihat edeyim oğlum dedim.

Ömrün oldukça senin, insanlara yardım et.
Yetim ve öksüzlerin haklarını hep gözet.
Üç günlük şu dünyada son bir gün var unutma.
Bir buçuk metre kuyu bekler bizi sonunda.

Büyüğüne saygısız, küçüğüne sevgisiz,
Sakın ha olmayasın, bak kalırsın kimsesiz.
Tatlı dil güleryüzlü, hep uzlaşmacı ol.
Haksızlık edenlerin karşısında dimdik ol.

Ah benim güzel oğlum, arslanım, Tuğtekin' im.
Adına yakışan bir ömrün olsun isterim.
Bir gün sen de baba ol, sen de yaz çocuğuna.
Yazdığın her satırda babanı da unutma.