Oğlum,
Bir sabah uyandın,
Baba hala üyuyo
Burnuyla, ağzıyla oynuyosun her zamanki gibi,
ama baba üyanmiyo.
Ya böyle olacak veya uzak bi yere gidip gelmeyecek baba.
Sana unutturmak için Pepe’ye bak, aaa bak Doru gelmiş denecek,
ve zamanla artık hatırandan silinecek babi.
Babasız hayatı benden çok önce tadacaksın.
Senin için daha kötü mü olacak daha iyi mi
ah bir bilsem!
Bir bilsem caddeden karşıya geçerken önce sağa sonra sola bakacağını,
abur cubur yemeyeceğini,
hayvanları seveceğini, yola çöp atmayacağını,
öğretilen yanlışların doğrularını kendin bulacağını,
ama
çoğu yanlışı, hatta apaçık yalanı doğru kabul etmeden mutlu olunamayacağını,
insanları sevmenin ayakta kalma zarureti olduğunu,
mutlak doğrunun olmadığını, tercihlerinin daha iyi ve daha kötü arasında olduğunu,
dünyanın senin taşıyabileceğinden ağır olduğunu,
hiç sırtlanmamanın senin için en doğrusu olduğunu
anlayacağını,
veya bunları hiç düşünmeden mutlu olacağını!
Gözüm arkada kalmaz.
Görüyorsun mutluluğun üzerine kaygılarım,
çünkü baban mana aradı, bulamadığı gibi mutluluğu da ıskaladı.
Doğru demiş adam hayat siz başka planlar yaparken olandır diye.
Hayatını hakikat arayarak israf etme.
Sen doğduğunda da dedim ya, insanın sikleti yetmez buna.
Kanma hakikat satan şarlatanlara.
Filozofundan aydınına, siyasetçisinden mürşidine
herkes ticaretle iştigal eder,
ama söyleme yüzlerine, affetmezler.
Sen insansın nihayetinde, burası ütopyan değil,dünya.
Zamanının insanı iyisi ve kötüsü ile kaçınılmaz hakikat.
İyiliklerini gör, paylaş, karış, fazla derine dalma,
boğulursun.
Biliyorum insan kainatta hatta gezegende ihmal edilecek kadar küçük ama
sana sunulan dünyanın hakimi.
Ona direnme, oyuna dahil ol.
Senin çocuğun da baba üyudu üyanmmadı demeden,
yaşa.
Bekir Lütfi YıldırımKayıt Tarihi : 26.4.2016 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!