Oğluma Ağıt Şiiri - Osman Türkaslan

OĞLUMA AĞIT

Sabah olup,okulda ziller çalınca;
Yolda oğlumun çantası kalınca,
Acı haberi anan,baban alınca
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm.

Yeni girmişti,on altı yaşına;
Bir hilal vardı,gözünde,kaşında
Nazarmı? değdi,yolların başında,
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm

Bir fidandın,kuru dallara döndün
Genceçik yaşında,ölümü gördün,
Toprağa; oğlumu,elimle verdim
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm.

Oğlum selvi boylu oldu, yürüdü
Bedenide al kanlara,büründü
Zalim! bedenini,yolda sürüdü
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm.

Kuruyan dalda,gonca gül olurmu?
Annen,baban bu diyarda,durumu?
Ağlayan yürekler,ferah bulurmu?
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm.

Volkan oluyor acın yüreğimde
Arkadaşlarını koydum yerine,
Oturmuş annen,karalar giyinir,
Gel gör oğlum ben ne hallere düştüm.

Dünyam zehir oldu,almadım murat
Toprak! alma oğlumu, vermedim senet
Yazan osman’ım,sen hallerine şükret,
Gel gör oğlum,ben ne hallere düştüm.

OSMAN TÜRKASLAN
24/12/2006