Oğluma ' a Ve Kızım ' a...

Sana, barış,
temiz, yaşanası bir dünya…
insanca bir yasam..
ve sevgiyi..
Sana, güzellik..
dostlukla uzanan eller,
sevgi dolu bir yürek…

Sana, sağ duyuyu..
başkalarına duyarlı olmayı..
saygıyı,
insan olabilmeyi…
insanı sevmeyi, yalansız ve dupduru..

Sana şiiri,
hep okumayı,
ve sanatı..
bilmediğini araştırmayı..
öğrenmeyi..
ve öğretmeyi sabırla

gülmeyi
Ve ağlayabilmeyi gönlünce..
mutluluğu..
İncitse de yüreğini, acıyı..

özgürlüğün buram buram dolaştığı,
Dağları.. ovaları.. vadileri

Sana,
yemyeşil bir Dünya’yı
Ağaçları, ormanları
Filizi ve tomurcuğa kesmiş her fidanı
Sana renk renk çiçekleri
Ve meyvenin dalında ki tadını..

memleketimin en ücrasında ki sesi duyabilmeyi
onurlu,
başın dimdik karşı durmayı
sormayı,
sorgulamayı
otlaşmadan, beyninle yaşamayı,
yüreğinle solumayı..

Sana,
düşünmeyi,
ve söyleyebilmeyi düşünceni … Özgürlüğünce
özveriyi … hoşgörüyü
haklılığı,
ve hemen yanı başındaki haksızlığı

Sana,
sokakta oynarken,
terörist diye vurulan 12 yaşında ki çocuğa ağlamayı,
ve vuranların terfisine kızmayı,
sormayı hesabını, korkmadan
insan gibi, insan için..
öldürdüklerinin kafasını kesip,
önünde hatıra fotoğrafı çektirenleri lanetlemeyi

halkı halka gammazlatanları
halk içinde teşhir etmeyi..
devletin derininden korunmayı,
ama asla boyun eğmemeyi..
kardeşi kardeşe kırdırana
asla uşaklık etmemeyi..
savaş taciri beyinlerle savaşmayı,

‘ Barış sevdasıyla, ‘
‘ Barış için, ‘
‘ Barış adına.. ‘

Sana,
korkuyu,
ama korkmamayı sefilden..
sarılmayı yüreğinde ki insan sevgisine..
rengine, diline, dinine bakmadan
yaşayan her varlığı sevmeyi..
Ağaçları.. Kuşları.. Böcekleri..
ve hatta, kara taşları..

Güneşi.. Ay’ı..
yağmur sonrası yedi renge kesmiş gökkuşağını..
masmavi gökyüzünü ve kara bulutları..
denizleri … gölleri
ve nehirlerimi,
sabırla isyana durmuş..

Sana,
güne teslim sinsi geceyi,
ve yine koynunda sakladığı yıldızları
dost olduğunca, düşmanda kesilebileceğini
karanlığa bulaşmadan,
aydınlığa inanmayı..

Sana, yalandan korkmayı hatta akrepten öte
dokunmasa da sana, ‘ yılanın başını ezmeyi.. ‘
iki sokak ötende
yakılırken insanlar gecenin bir vaktinde
uyumamayı …,

bir annenin yüreğindeki ince feryadı duymayı
köyleri yakıp yıkanları,
ormanları ateşe verenleri
İçinde ki en nazlı ceylanıyla..
gencecik bedenleri,
Halkın (! !) Meclisi önünde
kurşuna dizenlere, hesap sormayı

Sana,
‘’ insanca Yaşam’’, ‘’ Yaşasın Halkların Kardeşliği ‘’, diye
haykırdıkları için,
ipe dizilen ‘’ Üç Fidanı.. ‘’
halkları ve insanlık için
bedenlerini ateşe veren, ‘‘Dörtleri..’’

kendinden başka dilden konuşan herkesi
düşman belleyene
beynini ve yüreğini satmamayı …
dün, bugün ve gelecekte
katledilen her bebeğe, her can’a ağlamayı
ve,
duymayı o acıyı..

soluksuz kalmış her canlıya nefes olabilmeyi..

Sana,
Maraş’ı.. Sivas’ı..Dersim’i.. Amed ve Lice’yi..
Botan, Trabzon ve Konya’yı..

Sana,
Milas’ı.. Taksim Meydanını.. Kızılay Meydanı…Tunalı’yı..
Ve Mardin’i.. ve Ruha’yı.. ve Semsur’u …
yüreğimi sevdasıyla islediğim Silvan’ı..
bir o kadar İstanbul’a yanmışlığımı..

Sana,
Halepçe'yi...
Felluçe'yi... ve Mahmur'u
insan kanıyla sulanmış,
her bir karış toprağı
açlıktan ölen bebeklerine ağlayan Afrika’yı..

Sana,
meydanlarda vurulan,
düşünen beyinleri,
gazetecileri
ve yazan her bir kalemi..
inandıkları, ve bunu söyledikleri için,
tecritlerde ki on binlerce genç bedeni,
beyni ve yüreği …

Sana,
insan için …
Halk için …
Halklarımız için
Barışa kesmiş,
Barışa sevdalı,
Mücadelemi / -zi..

bir boydan bir boya,
Türk’üyle, Kürd’üyle, Laz’ıyla,
Alevisi, Sünni’si, Hıristiyan’ıyla ………….
ve akla gelen her rengiyle
Bir yaşamı bölüşenleri barındıran ANADOLU’YU …
ve tüm DÜNYA’YI …

insan gibi, insan için düşünüp,
onurlu yaşamayı..

her şey, ‘’ İnsanı sevmekle başlar yavrum …’’

Sana,
sevgi dolu bir yürek …
kendi nesline,
her canlının yaşam hakkına saygıyı …
……… ‘’ İNSAN GİBİ İNSAN OLMAYI YAVRUM ‘’

Ve,
‘’ YAŞAMI UĞRUNA ÖLECEK KADAR SEVMEYİ ! “

Sana bunları,
………………… Öğretememiş

………………….Verememiş

………………… Bırakamamışsam

** BENİ DİNLE - ME (!) YAVRUM! ! ! **

03 Temmuz 05