Oğluma Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Seni nasıl bekliyorum, biricik yavrum,
Bilemezsin veya ben anlatamam,
Denizin ırmağı, kumsalın güneşi,
Mecnunun Leylayı, Keremin Aslıyı,
Beklediği gibi.
Ayın hilali, yıldızın geceyi,
Müminin cenneti özlediği gibi,
Damarımdaki kan, ruhumdaki nefes,
Benliğimdeki heyecan, kulaklarımdaki ses,
Ve ömrümde alabileceğim, büyük bir heves,
Verebileceğim, en büyük sevgi ile,
Nasıl özlüyorsam, yaratanımı,
İşte öyle bekliyorum, evladımı.

Seni nasıl seviyorum, bir tanem,
Bilemezsin veya ben anlatamam,
Toprağın tohumu, tohumun suyu,
Aç insanın ekmeği, kahramanın mermiyi,
Beklediği anlarda olduğu gibi,
Sevinçlerin gülüşü, kederlerin ağlamasına benzer,
Seni nasıl seviyorum, bir tanem,
Anlatamam çünkü, anlayamazsın,
Anlatamam çünkü, kelimeler yetersiz kalır,
İşte sana olan sevgim var ya,
Anlatamam çünkü, beynimi benden alır.

Seni, ilk hissettiğim andan, bu güne,
İlk gördüğüm zamanın, hayaliyle nefes alıyorum,
Canıma can katan, varlığını hissedip,
Derin bir ruh aleminde,
Engin denizlere dalıyorum,
Beynim de, inan seninle yaşayıp,
Kollarım da arıyor, ellerimle yokluyor,
Ve tüm varlığımla seviyorum,
Anlatamayacağımı, biliyorsun artık,
Şimdi biliyorsun ki, seni çok seviyorum