Sen varlığını oğlum!
Benim kahredici yalnızlığıma
ve bakışıma dünyaya
ve üstün tutuşuma sevgiyi herşeyden
Sen varlığımı oğlum!
En insani duygulara borçlusun
Sen güldüğünde parlar gözlerin
Senin mutlulukla ısınmıştır canevin
Sen kötülük nedir bilmezsin
Senin sevgi doludur minik yüreğin
Çünkü sen 'Sevgi' çocuğusun
Sen varlığını
benim duygularıma
Ben ise bizzatihi
sana borçluyum
Çünkü sen, benim karanlık yalnızlığımda
'Sevgi' ışığısın oğlum!
(ağustos,2005)
Serdar PamukçuKayıt Tarihi : 17.9.2006 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!