Kan kırmızı, gök mavi, süt beyazı.
Bir yavru tüğü, kumdan kale belki.
Bin latife hapsinde sanki ağzı.
Nazik ince ruhlu, tüğden yelkenli.
Her belayı def eden bir bakışı var.
Bir gülüşü sanki, mecnuna leyla.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta