Oğluma Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Kan kırmızı, gök mavi, süt beyazı.
Bir yavru tüğü, kumdan kale belki.
Bin latife hapsinde sanki ağzı.
Nazik ince ruhlu, tüğden yelkenli.

Her belayı def eden bir bakışı var.
Bir gülüşü sanki, mecnuna leyla.
Gözyaşı içime düşürür hâr.
Saçları ilkbahar, gözleri derya.

Bir başka kokusu, bir başka hayat.
Minik bir kediyi besliyor gibi.
İçime çektiğim bir nefes sıhhat.
Yeniden hülyaya, dalıyor gibi.