Dünya fani, kul beşer; mutlak sonu var oğul,
Hilesine aldanıp sakın yar sanmayasın!
Kul mezarın kul eşer; âlem ona dar oğul,
Cilvesine aldanıp sakın yar sanmayasın!
Kimse seni anlamaz; her şey fani, beşerse,
Dostun bile ünlemez, şeytan kuyun deşerse!
Gönül ferman dinlemez nefse yenik düşerse,
Hevesine aldanıp sakın yar sanmayasın!
Dokununca çözülse, çözülmeyen tüm ağlar,
Saray olsa, han olsa; köşke dönse tüm bağlar!
Her attığın adımda dize gelse tüm dağlar,
Havasına aldanıp sakın yar sanmayasın!
Ekilen tohumların can suyunu vermeden,
Bağım oldu zannetme yaprağını dermeden!
Bağban huzur bulur mu maksuduna ermeden,
Nüvesine aldanıp sakın yar sanmayasın!
Şahan der ki ey oğul, özürü yara sanma,
Kor halini görmeden, kömürü kara sanma!
Mevlâ’m vermiş kuluna, ömürü dara sanma,
Nefesine aldanıp sakın yar sanmayasın!
Kayıt Tarihi : 7.7.2016 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/07/ogluma-142.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!