Oğluma Şiiri - Fikret Çarkçı

Hayatın bir anlamı olmalı.
Hep yitirmeler, hep kaybetmeler,
Hep hüsran ve hep hüzün.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Önce sevmelerim terk etti,
Sonra ağlamalarım oldu ince - ince
Kimselere tek kelime söyleyemedim.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Dilim sana lâl, ellerim nacar.
Gövdemde depremler olsa da,
Kollarımla bir daha sarmalayamam.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Nelere yanmadık ki gönlüm.
Ama sen gidersen ben ölürüm.
Ne gücüm var tutmaya ne bir dal.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Ne satırlara kazınır yüreğim,
Ne dağlara vursam yankılanır.
Köpekler gibi ulur, köpekler gibi ölür.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.
Hayat gibi, yitirdiklerim gibi.
Umutlarım gibi aşk gibi.
Yarınlar hiç olmayacakmış halbuki.
Şimdi ellerimden kayıyorsun iki gözüm.

Fikret ÇARKCI