Oğluma Şiiri - Yasin Subulan

Bir ses veriyor gece,
Uykumu saran koca bir sancı.
Arıtılmış bir aşkın kaynağından,
Bir bebek bana hayatı haykıran.
Minnacık elleriyle dünyamı saran,
Minicik bedeni, koskoca varlığıyla bir bebek,
Bana beni andıran.

Bir ses veriyor gece,
İçinde yabancı olduğum bir ses,
Gecenin en derin yerinde,
Derinliklerinde bir mucize barındıran.

Kazanılıyor her şeyiyle bir izdüşümüm,
Kendi ufuk çizgilerinde,
Bir bebek babasını çağırıyor.
Avuçlarında koca bir dünya.
Bilincinde yeniden anlamanın,
Binlerce yıllık kazanımı,
Bana yaşamı şaşırtan.
Bir ses sarıyor gecemi,
Geçmişten bu güne varan.
O incecik sesiyle.
Bir bebek söylüyor geceyi,
Burada tam o yalnızlığımda.
Bana sevgiyi anlatan.

İlk büyük dersimi alıyorum.
Minicik bedenini ilk koklayışımda.
İyi ki geldin diyorum.
İsmini veriyorum.
Eski bir bebek ustalığıyla,
kulağımda uyu bebek uyu bebek.
Uyu Emek, büyü Emek...