Oğluma Şiiri - Osman Sarıhan

Ayrılırken gitme diyen bakışların saplanıyor şakaklarıma
Gülen yüzünün hayaliyle kapatıyorum gözlerimi
Rüyalarımda uzanıyorum altın saçlarına
Ama boynun bükük gözlerin buğulu sanki
Sana yazmak zor oğlum.
Pınarlarım siliyor satırlarımı
Adını ağzıma aldığımda depremler kopuyor yüreğimde
İsyanlarım baskına geliyor gecelerime
Lakin isyanlara yer yok inancımızda
Dikenli tellere takılıyor hayallerim
Yüksek gerilim hattına tutuluyor umutlarım
Yine de seninle dağılıyor kâbuslarım
Ama sen dik dur asil oğlum
Asaletin belirsin bakışlarında
Onurun haykırsın adımlarında
Yeni doğacak güneşe çevir gözlerini
Fırtınalardan sonra müjdelerle gelir gök kuşağı
Senin için renkli uçurtmalar uçuracağım semalarda
Senden büyük enerjim yok yaşam çemberimde
Farklı kıtalara atsalar da bizi
Mesafelere yer yok gönüllerde
Binlerce yalanla çevreseler de seni
Doğrular güneş gibi kamaştıracak gözlerini
Yeşerteceğiz mavilerimizi
Nice Musa’lar büyür Firavun’ların ellerinde
Eğriler hep doğrulur Yaratan’ın terazisinde
Ömrün güzel bahtın hep açık olsun
Doğum günün kutlu olsun