Biz
Bir sabanla tarla kadar kaba
Sen
Yeşeren filiz kadar zarifsin
Biz
Günahlara batmış kapkara
Sen
Lekesiz çiçek gibisin
Oğlum
Daha rüzgarlara yelken açmadın sen
Sıcak hiç kavurmadı
Soğuk hiç dondurmadı
Çula kilime sarmaladı
hep seni annen
Tomurcuğum
Sen
güneşsiz sabahların çocuğusun
Biz
Elimizde bayrağımız
Dilimizde zafer andımız
Güneşin doğduğu sırtlara doğru
adımlarımız
nefesimiz bittiği yerde
sen al bayrağı eline
yokuşlara
yokuşlara doğru
yavrum
Babamın elinde bayrak görmedim
Yerde buldum dedemin çaldırdığı sancağı
Toz toprak içindeydi
Yiğidim
Avuçlarım ter içinde şimdi
Sancıyor kor yüreğim
Aldanma sen inişlerin kolaylığına
Kaygandır
Sen bizim ardımızdan gel
Güneşin doğduğu yamaçlara
Yücelere yokuşlardan çıkılır
Temmuz 1991 Bingöl
Hamit KuntKayıt Tarihi : 13.2.2004 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Kunt](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/13/ogluma-11.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)