Oğluma Şiiri - Kasım Kaplan

Ey çocuk; ömrümün eşsiz meyvesi,
Sen doğarken ben de doğdum yeniden.
Hâlâ kulağımda ağlama sesi,
Bir hatıra kaldı olduğun günden.

Tükendi çileler, bitti yoksulluk,
Seni kucağıma aldığım günde.
Bebeklik, ilk gülüş, sonsuz mutluluk,
Çığlıklar atmıştık yürüdüğünde.

Gece başucunda beklediklerim,
Bir hatıra oldu, kaldı gönlümde.
Sen hastayken benim inlediklerim,
En büyük acılar oldu ömrümde.

Gün olur büyür de adam olursun,
Artık hayallerin değişir senin.
Kendine bir başka âşık bulursun,
Gittikçe çoğalır artık sevenin.

Çocukluk bir çile, gençlik bir çile,
Hepsinde bir türlü çektim nazını.
Rahat bırakmadın uykuda bile,
Yüreğimde duydum hep avazını.

Yalnız senin için hayale dalıp,
Evimde çok büyük bir servet buldum.
Dünyada en büyük makamı alıp,
Seninle büyüdüm ve baba oldum