Oğlum ve Kızım Şiiri - Navruz Kaplan

Dönüyor dünüya duman başımda
Bu aralar şansızlık beni buluyoy
Yatarken aklımdan çıkmadı oğlum
Ben aradım bir baktım ki rüyadır

Duva ediyorum tek tek hepinize
Ben mutluyum sizde gülün sırayınan
Evlat şirin çok sevdiğimi demem ki
Beni kurtardınız sizden sevgi gelince

Nefesimi verdim kalmadı bende
Ayrılırsam o gün o an ölürüm
Hangisi olursa hiç farketmez ki
Beni kurtardı ya benim öz kızım

Ben adını koydum bana benziyor
Ne yaparsam arar haber veriyor
Hepsi sevilir bu bende başka
Beni kutardı ya benim öz kızım

Adım gibi ben eminim her şeyden
Ben babamı sevdim oğlum da beni
Ne vermişsem fazlasını alacam
Ağlamaya kıyamam ki siz gülün

Adım benim Navruz kım biliyor ki
Gerek yok bağırıp etrafa demek
Oğlum yeter kızlarım da gelirse
Ağlamayın kıyamam ki siz gülün

Gerek yok ağlama herkes yolcudur
Arkadan söylenen sözlere bakın
Alacağım çoktur bıraktım beni
Ağlamayın sakın borcum yok benim

O kazada duvam seni kurtardı
Oğlum acı verme çektiyim yeter
Sen gül yeterki çocukların oynasın
Nazar deydi sana seni kurtardım