Oğlum Umut Toprak'a Şiiri - Dilan Esiroğlu

OĞLUM UMUT TOPRAK’A
Çiçekleri saksımda yeşerttiğim
Mayıs akşamlarından biriydi işte
Büyük işler düşlemiştik babanla
Büyük şehirler
Kocaman hayallerimiz vardı
Aslında küçücük,yürek kadar
Yer bir deniz kasabasıydı
Gökyüzü yeşille mavi arası
Kararsız.
Gençtim o yıllarda
Hep genç olmak istedim
Hayatımın duraklarını hiç sevmedim.
Sevdim babanı ölesiye
Sabrı kapılardan avuç avuç
Sırf bu yüzden dilendim
Acılarımı da sevdim
Umarsız.
Uzun geçti o yıl kış
Bilmem kaç yıl sonra
Bahar tadındaki bu şehre
Bu kasabaya kar yağmıştı
Ama kardan daha aktı
Ve de sıcaktı
İçimde büyüttüğüm sen
Zamansız.
Ben bir toprağı sevmiştim
Yitik baharın sancısını
Çeker durur diye
Bir de
Umutlar ekmiştim yarınlarıma
Yeşerir diye
Sorgusuz.
Yeşerdin
Deli öfkem,umut toprağım benim
Bir mart sabahı Trabzon’da
Sonra seninle
Her yıl bu ülkenin farklı coğrafyasında
Yüreğimde,yarınımda,sabahımda
Yanımda
Delikanlı oğlum oldun
Her ananın gururlandığı kadar oğluyla
Sınırsız.
Dilan Esiroğlu