Çocukluğumu özledim birden...
Oynadığımız oyunları...koşuşturmacalarımızı...
Kırlardan koparttığımız gelincikler geldi aklıma....
Papatyalar....
Annemize götürürdük....
Sevinirdik....
Sevinirdi....
Bisikletlerimizle at arabalarının arkasına tutunur giderdik
Giderdikte, sanki benzinden tasarruf ediyormuş gibi sevinirdik...
Traktörün römorkunda bağırırdık 'kavun geldi tatlı kavun' diye...
Rüşveti, traktörün arkasında beleşten gezintiydi....
Çocuktuk işte....sevinirdik herşeye...
Küçük bir gezinti için boğazımız paralanıncaya kadar bağırırdık...
'Kavun geldi tatlı kavun....'
Ne kavunun tadı kaldı şimdi...ne gezintinin....
Bir topun peşinden koşar koşar yorulur....
Sonra uzanırdık sahanın ortasında....
'oğlum su içme terli terli'...lafını duydum sanki....
Ama çocuk değilim ki artık....
O zamanlar kızıyordum....
Şimdi ise arıyorum....
'Oğlum terli terli su içme hastalanacaksın'....
Duymak istediğim bir laftı belki de...
Baktım....yüzümde hafiften bir gülümseme...
Ne benim çocukluğum kalmış....
Ne bana seslenecek bir ailem.....
Cocukluğumu özledim desem....
Kayıt Tarihi : 16.4.2010 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında her şiirin bir hikayesi vardır, yazanlar tarafından 'söylenmesede'..... Belki bir hasret, belki bir anı, belki bir özlem.... Bu şiirde bir özlem vardı...Ailesinden bir 'Almanya' yüzünden çocukluğu boyunca ayrı kalan bir insanın özlemi belkide... Öyle işte :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!