OĞLUM SEN DE, OĞLUNA DEVREYLE
Allahım, devlete zeval verme, milleti sahipsiz koyma,
Güç ver bizlere, padişahımızın kılıcını keskin eyle…
Diyerek bitirirdi namazını… Sonra derdi git oyna,
Rahmetli babam… Oğlum sen de, oğluna devreyle.
Gözleriyle görmüştü bedel’in de kaldırıldığı günleri,
Ağlardı, dört emmi’min seferberlikte gidişini anlatırken…
Yaşatırdı, Eşkiya, Ermeni baskınlarını, kırımları, sürgünleri,
Sonra çetelerin Kozan’ı kurtarışını… Dinleyenleri ağlatırken.
Birlikte oynarlarmış Ermeni arkadaşlarıyla… Fransız gelmiş,
Ermeni çeteleri türemiş, şımarıp; yakan, yıkan, soyan, öldüren…
İki Haziran bindokuzyüzyirmi’de Kozanlı’lar derslerini vermiş,
Kılıç artıklarıymış, Manastırlarıyla birlikte Halep tarafına sürülen.
Allah bu vatanı, bir daha gâvur çizmesine çiğnetmesin derdi hep,
Yürek Yağmur’a, göz yaşıyla ağ sakalı ıslanan rahmetli babası…
Devletin güçsüzlüğüymüş, milletin çektiği rezilliklere baş sebep,
Okumalıymış Türk çocuğu… Olmamalıymış gâvurların maskarası.
Adanasız, 22.01.15 02.38 Y.Yağmur
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 12.2.2016 06:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah bu vatanı, bir daha gâvur çizmesine çiğnetmesin derdi hep, Yürek Yağmur’a, göz yaşıyla ağ sakalı ıslanan rahmetli babası… Devletin güçsüzlüğüymüş, milletin çektiği rezilliklere baş sebep, Okumalıymış Türk çocuğu… Olmamalıymış gâvurların makarası. Adanasız, 22.01.15 02.38 Y.Yağmur
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!