“Oğlum Osman” Şiiri - Mehmet Tevfik Temi ...

10 yaşlarında iken, Ankara merkezinde,
Kardeşlerim ve ablam, Dikmen Mahallesinde…

Televizyon çok yeni, henüz birçok evde yok,
Yeni satın alınmış, evde kalabalık çok…

Komşunun çocukları, evde toplanırlardı,
Yerlerde oturulur, odaya sığmazlardı…

Yine böyle bir günde, filim izleyecektik,
Babam çok meraklanmış, bayağı beklemiştik…

Elimizde gazete, biz bundan haberliydik,
Bu yerli sinemayı, ilk kez izleyecektik…

Komşular eve gelmiş, daha da meraklandık,
Bir alt yazı geçince, bir mana bulamadık…

Özür dileniyordu, teknik bir arızaymış,
İzleyemeyecektik, yayımdan kaldırılmış…

Gösterilmeyecekti, bir önyargı gelişti,
Bu yerli bir sinema, artık gelmeyecekti…

Belki on yıl bekledik, kolay unutulmadı,
Her ne varsa izledik, bir bu film oynamadı…

O günden sonra küsüm, evde televizyon yok,
Rahmetli babam için, saygısızlığı pek çok…

(2009)