Oğlum M. Muhlis Şiiri - Bayram Tunca

Doksan üç mayısının, yirmi üçünde
Güneşle birlikte teşrif ettin dünyaya
Üç kilogram kırk dokuz santim geldin
Gelişinle bizleri çocuk gibi sevindirdin

Bu dünyanın cefası çok, vefası yoktur
İnsanların; kötüleri iyilerinden çoktur
Sen sormadın, geleyim mi bu dünyaya
Sorsaydın, derdim gelme, bu dünyaya

İst. Huzur Hastanesinde gözlerini açtın
Evimize ve çevrene, neşe sevinç saçtın
Gel dediğimizde de emekleyip kaçardın
Afacanlığınla, başımıza ne işler açardın

İlhan amcan, sordu hoca efendiden adını
Hoca efendi koydu, bu güzel Muhlis adını
Oğlum layık olmaya çalış, sen de bu adını
Unutma sen de, onlar için her daim duanı

Ebeveyinin yaptı, ilk dünyaya geliş duanı
Enes Ergene hoca, okudu kulağını ezanı
Şakirt amcaların okudular, ilk kur-an-ını
Unutma sende onlar için dua ve kuran-ı

Dünyaya gelmekle bizim için ne iyi ettin
Hanemiz ve çevremize neşe/sevinç ektin
Evimiz ve çevremizin neşe kaynağı tektin
Dünyada afacan ve şakacılıkta da pektin

Yalnız sen anneni emmede çok naz ettin
Yedirdiklerini gece/gündüz çok gaz ettin
Geceleri uyumamak için çok naz ederdin
Hem mutluluk verdin, hem eziyet verdin

Vaktinden çook evvel emekleyip yürüdün
Yürüyebilmek için çok yerlerde süründün
Afacanlı oluşunla da çok neşeli göründün
Bizim ve görenlerin öpücüğüne büründün

Hatırlıyorum ilk kez Allah demeye başladın
Sonra, anne, baba, dede demeye başladın
Daha sonraları da mama demeye başladın
Nihayet, isteğini bir bir sırlamaya başladın

İlk önce, yerlerde emeklemeye başladın
Daha sonra badi badi yürümeye başladın
Nihayet, delikanlı gibi yürümeye başladın
Candan oluşunla da, gönlümüzü taçladın

Tatlı olduğundan mi dır, tatlıyı çok severdin
Her zaman gülüp/oynar şakayı çok severdin
Her şeyin, en iyisi kendinin olmasını isterdin
Bu nedenle bal tatlısı kardeşin Halisi üzerdin

Daha dün bir bebekken, bugün çocuk oldun
Altı yaşında Adana’da erkekliğe ilk adım attın
Grup Lacin ile İbrahim Sönmez kirven yaptın
Dün bir çocukken, bugün büyük adam oldun

Doksan dokuzda İstanbul’da ilkokula başladın
İkibin yılında çat pat olarak okumaya başladın
Hafta sanlarında da, izcilik kursuna başlandın
Oğlum Muhlis artık sen adam olmaya başladın

B. TUNCA/30.06.2000