Bu Dünya’ya insan doğdum,
Doğar doğmaz kul olmuşum…
Dost aynayı hüzne boğdum,
Rengi soluk gül olmuşum…
Girdim kullar arasına,
Kızdım patron narasına,
Şu ekmeğin parasına,
Bir geçersiz pul olmuşum…
Babam kuldu ben de kulum,
Ondan kaldı yırtık çulum,
Ben huzurdan garip dulum,
Yandım canlar kül olmuşum…
Kul olmasın oğlum benim,
Kölelik mi gelen genim?
Ayazlarda yandı tenim,
Delik deşik tül olmuşum…
Cantekin der; insan özüm,
Zalim yeldir ben de közüm,
Gün göreyim iki gözüm,
Yolsuz susuz çöl olmuşum…
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!