Oğlum Göktürk Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Oğlum Göktürk'e... (03.06.2020)

Oğlum,
Benim babam,
Ben senin yaşındayken,
Gözümde dev gibiydi…
Bir dağdı, gövdesiyle değil,
Sözüyle, duruşuyla, kalbiyle.
Hâlâ da öyle;
Hâlâ içimde kımıldayan bir güven,
Hâlâ sırtımı dayadığım görünmez bir dağ.

Biliyorum oğlum,
Şimdi senin gözünde de ben öyleyim.
Bir dağ gibi duran,
Düşmeyen, sarsılmayan, her şeyi bilen…
Ama bil içinden:
Benim bütün derdim, bütün çabam,
Babamın bana yaptığı gibi
Sana babalık yapabilmek.

Gözyaşlarımı saklayamıyorsam bugün,
Bu yalnızca seni çok sevdiğim için…
Ve yalnızca babamı çok sevdiğim için.
İçimde kuşaktan kuşağa geçen
O derin bağın sızısı var.
Bir yanım babamın omzu,
Bir yanım senin avucun…
İkisinin arasında duran ben,
İnsan olduğumu en çok bugün anlıyorum.

Oğlum,
Bir gün kırk sekiz yaşına geldiğinde
Benim bugün hissettiğimi anlayacaksın.
Benim babama duyduğum o büyük hayranlığı,
Oğluma duyduğum bu büyük sorumluluğu
Sen de kendi oğlunda göreceksin.
Belki ben o gün hayatta olmayacağım;
Bunu bilmek zor geliyor ama gerçek bu.
Yine de istiyorum ki,
O yaşa geldiğinde beni hatırladığında
Ben de senin gözünde dev bir adam kalayım.
Tıpkı benim babamın hâlâ olduğu gibi.

İşte bunun için oğlum,
Bu hayatta ne gerekiyorsa yapmaya hazırım.
Omzun düşmesin diye,
Gücün kırılmasın diye,
Dizlerin çökerse elim yetişsin diye.
Senin yolun aydın olsun diye
Kendi karanlıklarımı bile korkusuzca yürürüm.

Bunu belki bugün tam anlayamayacaksın;
Belki yalnızca yüzümdeki gölgeyi göreceksin.
Ama bir gün…
Bir gün senin de bir oğlun olduğunda,
İşte o gün tam anlayacaksın.
Benim kalbimin sana neden bu kadar taşması gerektiğini,
Oğlun doğduğunda göreceksin.
Çünkü ben bunu ancak sen dünyaya geldiğinde anlayabildim.

Oğlum,
Sen büyüdükçe ben eksilmiyorum,
Aksine tamamlanıyorum.
Sen yürüdükçe ben huzura eriyorum.
Sen güldükçe babamın sesi geliyor kulağıma;
“Dev ol, ama kalbinle” diye fısıldıyor.

Benim bütün derdim bu işte:
Hem babamın ocağından aldığımı
Hem de sana bırakacağımı
Taşımak, aktarmak, yaşatmak…

Ve bir gün ben göçüp gittiğimde bile
Kalbinde, zihninde, omzunda
Bir dağ gibi durabilmek…
Sana gölge değil, sığınak olabilmek.

Oğlum…
Ben senin babanım.
Ve bu, bu hayattaki en büyük şerefimdir.