Daha ömrünün baharında idin
Yazını neden görmek istemedin
Evlat acısını sen bana tattırdın
Fikret namı diğer Müştak'idin
Bir gün doyunca yemedin
Paçavralar içinde büyüdün
Başını örtsek,açık kalırdı ayakların
Yoksulluk derdiyle çok inledin
Kesilmişti sesin,çıkmıyordu nefesin
Öğrenemedik gitti ne idi derdin
Kefenin bile borç alındı
İlaç paran cebimde bulunmadı
Yanarım sevimli oğlum
Gömleğin dahi başkalarınındı
Gerçeği andırırdı kara gözlerin
Bir aylık sararmıştı her yerin
Çok çektin zavallı yavrum
Bir yılından sonra çıktı dişlerin
Yıl dönümünü kutlayacaktık güya
O güzel emeller düştü birden bire suya
Derdi içimden çıkmayan yavrum
Varlığınla benzedin uzun bir rüyaya
Bezendi bahçeler bağlar
Hikmet Fikretinin ardından ağlar
Anası karalar bağlar
Fikreti sinesine sardı kara topraklar
24 Haziran 1951 Hikmet Turan HATUNOĞLU
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 17.5.2008 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri rahmetlik babam 1951 yılında ölen en büyük abimiz Fikret için yazmıştır.Babamın ve kardeşimin mekanları cennet olsun.Saygıyla anıyorum.Yoksulluğun en acı örneklerinden birisi olan bu ölüm ailemizi bugün dahi üzmektedir.
TÜM YORUMLAR (1)