Oğlum da Şiiri - Samettin Şenkaya

OĞLUM DA

Yanımda, sağlam durmaya çalışmış
Yaşadıklarımı, içe yansıtmış
Dayanamayan vücut, havlu atmış
Oğlum da, bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

Gencecik çocuk, yaşı yirmi iki!
Dert ona, yol gösterecek belli ki!
Daha yolun, en başında halbuki!
Oğlum da bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

İçi sıkıldı, uykuyu yitirdi
İnsanlarla, konuşmayı bitirdi
Derdin tümünü, içeri getirdi
Oğlum da, bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

Kullandığı bir ilaç, iki oldu
Hayatın baharında, stres doldu
Yavrumun derdi, ciğerime vurdu
Oğlum da, bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

Hele görmeyin, tuzu kuru beyler!
Hakk, sizi de bir gün; derde düş eyler!
O zaman denmez, bunlar basit şeyler!
Oğlum da, bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

Devletin başı, bunları görmüyor!
Daha acıları var, aldırmıyor!
Kanayan yaraları, sardırmıyor!
Oğlum da, bu acıdan nasip aldı
Sonunda, “Antidepresan’a” kaldı.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)