Oğlum’a Şiiri - Nasıf Acar

Uyuyordun....
döndüğümde..
Eğildim öptüm beyaz yüzünü.
Okşadım uzun saçlarını.
Sen benim ocağımı tüttüren...
Sen benim soyağacı mı sürdüren
Soyumu obamı neslimin devamını
emanet ettiğim
Nadide bir ışıksın
Ne olur!!!
Kendine, özüne dön.
Seviyorum seni tarifsiz
Üzülüyorum yaptıklarına sitemsiz
Görünce bu akşam seni keyifsiz
Anladım yaptıklarımın olduğunu yersiz
Onunla konuşmak ta
oğlumun yüreğini ılıklaştırıyormuş