OĞLUM’A
Gidiyorsun uzun yolları hiç üşenmeden soruyorum sana nerelerde gezdiğini
Diyorsun doğduğum evimize yakın bir park vardı orada
Bir ufak göl vardı hep gittiğimiz çocukken işte oralarda dolaşıyorum.
Sen doğduğun çocukluğunun geçtiği yerleri mi özlüyorsun şimdi hayret
Bundan birkaç sene önce oradan uzaklaşmak istemiştin sen
Yakında oturan babanla karşılaşmamak için o sen değil miydin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta