Oğlişim'e.... Şiiri - Ahmet Ziya İnam

Yumuk gözlerinle,
dünyaya ilk merhabanı,
Hasta yüreğimdeki,
büyük heyecanı
ve parmağımı,
meme diye emdiğin anı,
hiç unuturmuyum oğlişim!....

Çok şey söylermiş gibi,
bakan gözlerini
dünyaya gelen her çocuk gibi,
ağlayıp iç çekişlerini,
çaresiz ve aciz açılan ellerini,
hiç unuturmuyum oğlişim!...

Kulağına okuduğum,
Muhammedi ezanı,
dinlerken sustuğun,
O uhrevi anı,
minik parmaklarınla,
ellerime tutunduğun zamanı
hiç unuturmuyum oğlişim!...

Emekleyip,
düşe kalka sürünüyorsun,
sen büyürken,
geleceğe,emin adımlarla,
yürüyorsun,
Olgunlaşıp serpilip,
büyüyorsun,
zorlu bir yolculuk,
sürdürüyorsun,
yolun açık olsun canım oğlişim!...

Ahmet ziya inam
Mersin-06 Eylül 2010