annem,
bu öğleyin
mutfakta yalnızdım
yemeklerimi hazırladım
lezzetlerine vararak güzelce yedim
yani kendi kendime yettim...
annem,
iş bulaşığa gelince
galiba biraz zorlandım
su ısıttım
tabağı çanağı
lavaboya koydum
bulaşık kremini köpürtüp
bir güzel onların da işini bitirdim...
annem,
işte tam o anda
sen gelip tüttün burnumda
o kadar ağladım ki seni
artık ihtiyacım kalmadı
durulama suyuna...
annem,
bulaşığını yıkarken
gelip duruyordun ya
arkam sıra
mutfağın kapısında
bana baka baka
şimdi ben
korka korka olsa da
yine de dönüp baktım sana...
Fikret Turhan-Yalova,
15.06.2016
Kayıt Tarihi : 15.6.2016 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
canım ana ve babama duamla...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!