Öğle Sıcağı Şiiri - Ercan İriş

Ben hep ikindi vaktiydim senin için
Sıcaktan bunaldığında çıkıp geldiğin
Dargın umutlarını seslendirebildiğin
Bir solukluk yaşam kaynağın
Bir ağaç gölgesiydim anlayacağın
Yorulduğunda yüreğini serinlettiğin
Hüzün denizlerinin acıklı sahibi
Umut yüklü senaryolarının umutsuz figüranı
Gökyüzünden tufan yemiş sıradan biri
Oysa ben hep yangının olmak istemiştim
Tam öğle sıcağında güneş vurduğunda yeryüzüne
Gözlerine bakıp öylece kalmayı hayal etmiştim