Öğle Bakma Ne Olur

Öğle bakma ne olur, hakim ol gözlerine,
Yüreğimde işin ne, döndü yangın yerine.

Zaman zaman bir rüzgar, sarıyor bedenimi,
Hasretin volkan gibi, yakıyor sanki beni.

Yollardaki engeller, nedense hiç bitmiyor,
Bir selamın gelse de, bu hasrete yetmiyor.

İsyanım sana değil, aramızdaki yollar,
Dağlar geçit vermiyor, sanki kıskanıyorlar.

İster miyim sanırsın, kırılıp üzülmeni,
Sitemli bir bakışın, yıkar, öldürür beni.

Akşamları hiç sevmem, hüzün çöker içime,
Uykularım perişan, giriyorsun düşüme

Bitmeyen gecelerin, bir seheri olmalı,
Gelişin bir şafakta, güneş gibi doğmalı.

Bana ümit verip de, bir bakıp geçemezsin,
Seni seven bir kalbi, hiç sayıp silemezsin.

Şair demiş o benim, biraz kül, biraz duman,
Sanki beni anlatmış, gel de bir bak yakından.

Seni vurur mızraplar, sazların tellerinde,
Aşkımız söyleniyor, ozanların dilinde.

Başkentte bir gitarist, bu aşkı dinletiyor,
Bir çoban kavalıyla, dağları inletiyor.

Sazlarda kemanlarda, çalıyor aynı şarkı,
Diyorlar ki bir zaman, büyük bir aşk yaşardı.