Köhne bir hastanenin kırık kapılı ve soğuk odasında bir oğlan çocuğu.
Dikkatle incelediği yüzleri tanımasına izin vermiyor buğulu gözleri.
Üzerinde aylardır değiştirmediği kanlanmış beyaz gömleği.
Ah Garibim… Sıkıca kalbini tutuyor, heyacandan sürekli kekeliyor.
Evet…Tanıyorum bu oğlan çocuğunu.
Yorgun…
Benzi sararmış,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende