OFLU İMAM
Kavlinden vaz geçmişti ışığı soğurmaya,
Gözlerim teslim oluyordu ağır uykuya.
Dağların ortasına sığınmış şehirde,
İnileyen rüzgar üşümüş ağlıyordu kümülüs.
Oylum oylum oyulmuş Bileciğin yolları,
Çamurlu sular irkiltiyordu insanları.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Tebrikler değerli hemşehrim. ***10***
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta