Öfkenin secdesi şiir Şiiri - Leylaa Ecrin

ÖFKENİN SECDESİ ŞİİR

Yandım ama susturmadım,
Küllerimi bile bastırmadım.
Yalanın gölgesinde soldu güven,
Bir ben vardım, bir ben kaldım ben.
Sözlerim kırbaç gibi şimdi,
Her harfi bir yara, bir kin gibi.
Gözlerimde sabrın son demi,
Ruhumdan taşar artık öfkenin sesi.
Beni sınadılar, sabırla, alayla,
Ben sustum, Rabbim gördü olayla.
Artık susmam, yeter dedim kendime,
Yandım ama küle dönmem, bil sen de!

Durduramadılar içimdeki fırtınayı,
Nice sözler yuttum, nice yarayı.
Bir gün dedim, susmak da isyandır,
Bazen susan bile yangına dayanır.
İyiliğimi aldılar, maskeyle giydiler,
Her gülüşümün ardına hançer gizlediler.
Ben affettim, Rabbim bilsin diye,
Ama affettiklerim dua bilmedi be!
Artık gözümde yok kimsenin yüzü,
Yalnız kaldım, ama temizim özü.
Bükülmez bir yürek taşıyorum içimde,
Yanmış ama dimdik, imanla serimde.

Küllerimden doğdum, sessiz ama diri,
Öfkem ateş değil artık, çelik gibi biri.
Kimseye kin tutmam, sadece bilirim,
Kimin duası samimi, kimin dili kirli.
Yaralarım mühürlendi sabrın harıyla,
Artık ağlamam, konuşmam arıyla.
Rabbim bilir, ben sustuysam eğer,
Bir sabır büyür, cezası kaderle gelir.
Gülüşüm ağır şimdi, sessizliğim silah,
Kıran kırılır, ben kalırım, Allah şah!
Ne nefretim kalır, ne sevdam yanar,
Sadece ben, ve Rabbim, ve kapanan yaralar…

Vakti gelecek, susanlar konuşacak,
Zalim gülse de adalet doğacak.
Ben sustum, içim bağırdı göğe,
“Rabbim sen bilirsin!” dedim geceye.
Ne unuttum ne affettim tam,
Sadece bıraktım, zamanı var her gam.
Kim ne ettiyse, karşısına çıkar,
Küller bile şahidim, kalbim kadar.
Artık dönmem o yanık günlere,
Ne yalvarırım, ne bakarım geriye.
Benim öfkem secdede dinlenir,
Benim intikamım, Allah’a emanet edilir.

Sustum artık…
Ne sitem var, ne nefretin kalıntısı.
Bir ben varım, bir de Rabbimin ışıltısı.
Her yara bir dua bıraktı içime,
Her gözyaşı bir secde gibi düştü dizime.
Öfkem bile eğildi sonunda,
Rahmetin serinliğiyle yıkandı ruhumda.
Ben artık bağırmıyorum,
Sadece sabrın yankısını duyuyorum.
Küllerim bile huzur buldu sonunda,
Çünkü her şey, her şey O’nun adaletinde.