Öfkenin Kıyısındayım Dalgalar Dövüyor

Görmemiştim hiç bu denli mavi,
Öfkeli gözlerini,
Bu kadar kırgın ve asi,
Delip geçer zihnimi,
Sakın biraz sözlerini!
Tanıyamıyorum seni,
Kimin çatık kaşları bunlar?
Bu bağıran kimin sesi?
Rüzgar bile yokken ortalıkta,
Bu fırtına neyin nesi?

Kim ya da kimler,
Kızdırdıysa seni bu kadar,
Bana haksızlık bu yanan canım,
Meçhul yarınım,
Hiçbir suçum günahım yok,
Belki ilk kez böyle masumum,
Ancak her zamanki kadar yarım,
Yine de senin hatrına,
Katlanacağım.